Б. Лхагвасүрэн
Хvний нутагт явсан цулбуур эвхэж
Хилийнх нь боомтод ирлээ
Торгон хилийн эмзэг зурвасны цаана
Тортог суугаагvй эх орны минь сэжvvр
Амаржих гэж байгаа эхийн хормой шиг намайг
Алтан харганатай толгод нь енделзенхен байна
Хилийн эрхэм тvшмэл
Хээмсэгхэн ширтэж хуудас тараана
Асуулт бvхэн нь хариулт нэхсэн тvvн дээр
Аль улсын иргэн болох …гэж асуусан байна
” Монгол” гэж
Зургаан хана шиг vсгийг
Зурхайн хех тэнгэрээс доош нь урсгаж бичлээ
-Монголд хэдий хугацаагаар суу…гэж бас асууж байна
-Vхтлээ суунаа
-Vхсэн хойно ,сvнс нь хvртэл монголын харъяат гэж бичлээ
-Зарах юм байна уу? гэсэн хvмvvс
Завсраар нь бас гvйлдэнэ
Мохоо хутга шиг нvд нь
Монголоо зарах уу гэж асуух шиг сэрдхийлгэнэ
-Yгvй дээ
Yгvй!
Хардаг нуд гэмээнэ
Цавчихыг нь мартаж емгеелсен
Хальдаг амь гэмээнэ
Yхэхийг нь мартаж емеерсен
Нутгаа егснеес vхсэн минь дээр гэж цус нь буцалсан
Нумын хєвч, аагтай илдний vр садыг монгол гэдэг юм
Нуугаад байхад чинь цухалзаад байгаа санаагаа ав!
Нутаг руу минь унагасан
Нvдээ ав!
θвег дээдэс минь
Ясаа дор нь ивсэн
“θндєр” оронд минь санаархваас
Заяа чинь дутна.
